Έκθεση φωτογραφίας, παραδοσιακών στολών, εργόχειρων και υφαντών διο
ργάνωσε ο Σύλλογος। Η έκθεση ξεκίνησε ανεπίσημα τη Μεγάλη Εβδομάδα, τα εγκαίνιά της πραγματοποιήθηκαν την Παρασκευή 29 Απριλίου। Λειτουργούσε καθημερινά και παρέμεινε ανοιχτή μέχρι του Αγίου Χριστοφόρου.
Η πραγματοποίηση της έκθεσης ήταν το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας του Δ.Σ που ξεκίνησε πριν ένα χρόνο Η προσπάθεια ήταν η συγκέντρωση φωτογραφιών παλιών, για να αναδείχτεί μέσα από αυτές η ιστορία, ο πολιτισμός, η κοινωνική ζωή, τα ήθη και τα έθιμα του χωριού। Η ανταπόκριση των κατοίκων ήταν μεγάλη και όταν συγκεντρώθηκε ένας ικανοποιητικός αριθμός φωτογραφιών, πραγματοποιήθηκε και η έκθεση η οποία περιελάμβανε τρεις ενότητες.
Η πρώτη ήταν η ιστορία του χωριού μέσα από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οι παλαιότερες του 1910 αλλά οι περισσότερες ανήκαν στις δεκαετίες 40 και 5ο. Παρουσιάστηκαν φωτογραφίες οικογενειακές, φαντάρων, γάμου, σχολικές, από πανηγύρια. γεωργικές εργασίες και φωτογραφίες από την καθημερινότητα των κατοίκων. Η παρουσίασή τους, συγκίνησε τους επισκέπτες γιατί στους παλαιότερους ξύπνησε μνήμες, συναισθήματα χαράς, συγκίνησης καθώς είδαν αγαπημένα τους πρόσωπα και αναπόλησαν τις ευτυχισμένες στιγμές της νιότης. Οι πιο νέοι επισκέπτες είδαν τις φωτογραφίες με ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον γιατί αναγνώρισαν αρκετά πρόσωπα συγγενών τους, για τα οποία είχαν μόνο ακούσει, παρατήρησαν την εξέλιξη και την αλλαγή του χωριού και όλοι ανεξαιρέτως κατάλαβαν ότι είναι κάτοικοι ενός τόπου με πλούσια ιστορία, παραδόσεις τις οποίες και πρέπει να συνεχίσουν.
Η δεύτερη ενότητα της έκθεσης περιελάμβανε ενδυμασίες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Τις εντυπώσεις όμως κέρδισαν οι τέσσερις παραδοσιακές στολές του χωριού. Οι αυθεντικοί αλατζιάδες που φορούσαν οι γυναίκες πριν από εκατό χρόνια και διασώθηκαν από μάνα σε κόρη. Αυτούς τους αλατζιάδες μαζί με τις ποδιές και τα μαντήλια στο κεφάλι, παραχώρησαν στο Σύλλογο για τις μέρες της έκθεσης οι γυναίκες που τους έχουν κληρονομιά από τις γιαγιάδες τους.
Η τρίτη ενότητα περιελάμβανε υφαντά και εργόχειρα. Μια μικρή αίθουσα μετατράπηκε σε ένα νυφικό δωμάτιο της δεκαετίας του 30, λίγο πριν το σόι του γαμπρού πάρει τα προικιά από το σπίτι της νύφης. Καρπέτες, φλωσένια, κεντήματα, πλεκτά, κουρελούδες, τρόκνιες, πανέρια έτοιμα με τα εργόχειρα, μαξιλάρια αποτελούσαν την προίκα της νύφης. Μπαίνοντας κάποιος στο δωμάτιο γύριζε αυτόματα χρόνια πίσω και ένιωθε σα να βρίσκεται σε μια άλλη εποχή.
Μια τέτοια προσπάθεια του Δ.Σ δε θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί αν δεν είχε τη βοήθεια των μελών του Συλλόγου. Οι γυναίκες όλες άνοιξαν τα μπαούλα τους και έφεραν πράγματα ανεκτίμητης αξίας, αφιέρωσαν ώρες από τον ελεύθερο χρόνό τους για την προετοιμασία της έκθεσης . Το αποτέλεσμα όμως δικαίωσε και ικανοποίησε όλους και αυτό φαίνεται όχι μόνο από τα σχόλια στο βιβλίο εντυπώσεων, αλλά και από τα σχόλια που δε λέγονται με λόγια , παρά μόνο με τα μάτια, με την καρδιά με ένα νεύμα.
Ευχή του Δ.Σ είναι να έχει πάντα κοντά του όλα τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου για να μπορεί να διοργανώνει εκδηλώσεις που θα προβάλλουν το χωριό και θα αναδείξουν και το σημερινό του πρόσωπο που είναι πολύ δραστήριο, εργατικό και φιλόξενο.
Η πραγματοποίηση της έκθεσης ήταν το αποτέλεσμα μιας προσπάθειας του Δ.Σ που ξεκίνησε πριν ένα χρόνο Η προσπάθεια ήταν η συγκέντρωση φωτογραφιών παλιών, για να αναδείχτεί μέσα από αυτές η ιστορία, ο πολιτισμός, η κοινωνική ζωή, τα ήθη και τα έθιμα του χωριού। Η ανταπόκριση των κατοίκων ήταν μεγάλη και όταν συγκεντρώθηκε ένας ικανοποιητικός αριθμός φωτογραφιών, πραγματοποιήθηκε και η έκθεση η οποία περιελάμβανε τρεις ενότητες.
Η πρώτη ήταν η ιστορία του χωριού μέσα από τις ασπρόμαυρες φωτογραφίες, οι παλαιότερες του 1910 αλλά οι περισσότερες ανήκαν στις δεκαετίες 40 και 5ο. Παρουσιάστηκαν φωτογραφίες οικογενειακές, φαντάρων, γάμου, σχολικές, από πανηγύρια. γεωργικές εργασίες και φωτογραφίες από την καθημερινότητα των κατοίκων. Η παρουσίασή τους, συγκίνησε τους επισκέπτες γιατί στους παλαιότερους ξύπνησε μνήμες, συναισθήματα χαράς, συγκίνησης καθώς είδαν αγαπημένα τους πρόσωπα και αναπόλησαν τις ευτυχισμένες στιγμές της νιότης. Οι πιο νέοι επισκέπτες είδαν τις φωτογραφίες με ακόμα περισσότερο ενδιαφέρον γιατί αναγνώρισαν αρκετά πρόσωπα συγγενών τους, για τα οποία είχαν μόνο ακούσει, παρατήρησαν την εξέλιξη και την αλλαγή του χωριού και όλοι ανεξαιρέτως κατάλαβαν ότι είναι κάτοικοι ενός τόπου με πλούσια ιστορία, παραδόσεις τις οποίες και πρέπει να συνεχίσουν.
Η δεύτερη ενότητα της έκθεσης περιελάμβανε ενδυμασίες από διάφορες περιοχές της Ελλάδας. Τις εντυπώσεις όμως κέρδισαν οι τέσσερις παραδοσιακές στολές του χωριού. Οι αυθεντικοί αλατζιάδες που φορούσαν οι γυναίκες πριν από εκατό χρόνια και διασώθηκαν από μάνα σε κόρη. Αυτούς τους αλατζιάδες μαζί με τις ποδιές και τα μαντήλια στο κεφάλι, παραχώρησαν στο Σύλλογο για τις μέρες της έκθεσης οι γυναίκες που τους έχουν κληρονομιά από τις γιαγιάδες τους.
Η τρίτη ενότητα περιελάμβανε υφαντά και εργόχειρα. Μια μικρή αίθουσα μετατράπηκε σε ένα νυφικό δωμάτιο της δεκαετίας του 30, λίγο πριν το σόι του γαμπρού πάρει τα προικιά από το σπίτι της νύφης. Καρπέτες, φλωσένια, κεντήματα, πλεκτά, κουρελούδες, τρόκνιες, πανέρια έτοιμα με τα εργόχειρα, μαξιλάρια αποτελούσαν την προίκα της νύφης. Μπαίνοντας κάποιος στο δωμάτιο γύριζε αυτόματα χρόνια πίσω και ένιωθε σα να βρίσκεται σε μια άλλη εποχή.
Μια τέτοια προσπάθεια του Δ.Σ δε θα μπορούσε ποτέ να πραγματοποιηθεί αν δεν είχε τη βοήθεια των μελών του Συλλόγου. Οι γυναίκες όλες άνοιξαν τα μπαούλα τους και έφεραν πράγματα ανεκτίμητης αξίας, αφιέρωσαν ώρες από τον ελεύθερο χρόνό τους για την προετοιμασία της έκθεσης . Το αποτέλεσμα όμως δικαίωσε και ικανοποίησε όλους και αυτό φαίνεται όχι μόνο από τα σχόλια στο βιβλίο εντυπώσεων, αλλά και από τα σχόλια που δε λέγονται με λόγια , παρά μόνο με τα μάτια, με την καρδιά με ένα νεύμα.
Ευχή του Δ.Σ είναι να έχει πάντα κοντά του όλα τα μέλη και τους φίλους του Συλλόγου για να μπορεί να διοργανώνει εκδηλώσεις που θα προβάλλουν το χωριό και θα αναδείξουν και το σημερινό του πρόσωπο που είναι πολύ δραστήριο, εργατικό και φιλόξενο.
