Ο ΜΥΛΟΣ ........ΚΑΤΑΡΡΕΕΙ

Αν μια εικόνα είναι χίλιες λέξεις, από τις παραπάνω εικόνες οι λέξεις που βγαίνουν από το στόμα μας, το μυαλό μας, την ψυχή μας και την καρδιά μας, είναι εκατομμύρια. Και είναι λέξεις απελπισίας, θλίψης, θυμού, αγανάκτησης και οργής. Ο μύλος, ο μύλος μας, η ιστορία μας, η παράδοσή μας χάνεται, σβήνεται, καταπλακώνεται κάτω από τις πέτρες, τα κεραμίδια, τα δοκάρια. Όλα καταρρέουν, τα πάντα γκρεμίζονται, διαλύονται, χάνονται. Η στολισμένη οροφή και το τέμπλο του Αι-Γιάννη, οι μυλόπετρες του νερόμυλου, οι ξύλινες σκάλες, η διπλή βαγιώνα, τα κελιά των μοναχών σε λίγο καιρό δε θα υπάρχουν πια. Θα μας τα θυμίζουν μόνο οι ιστορίες των παππούδων μας και οι φωτογραφίες κάποιων ρομαντικών συγχωριανών μας που λάτρεψαν αυτόν τον τόπο.

Δεν του άξιζε τέτοια τύχη του μύλου. Ένα στολίδι αρχιτεκτονικής, ένα βιβλίο της λαογραφίας, ένας ύμνος της θρησκευτικής μας παράδοσης. Γιατί φτάσαμε εδώ; Ποιος φταίει; Πώς επιτρέψαμε εμείς, οι Μεταγγιτσινοί να συμβεί κάτι τέτοιο στο μύλο μας; Γιατί εμπιστευτήκαμε σε άλλους τη σωτηρία του, γιατί αφήσαμε την τύχη του σε άσχετους, γιατί αδιαφορήσαμε;

Μας πληγώνει η εικόνα του γκρεμισμένου μύλου γιατί μέσα στα ερείπιά του, τα σπασμένα δοκάρια, τα σάπια σκαλοπάτια βλέπουμε και την εγκατάλειψη του χωριού μας, από όλους τους φορείς που θα έσωζαν και το μύλο. Ο μύλος με το γκρέμισμά του, μας στέλνει ένα μεγάλο μήνυμα. Για πράγματα που αγαπάμε, που μας πονούν για τον τόπο μας, πρέπει όλοι μαζί να προσπαθήσουμε, να τρέξουμε, να παλέψουμε. Ο κρότος που κάνει κάθε πέτρα που πέφτει, ας ξυπνάει και έναν από εμάς κάθε φορά και στο τέλος όλοι μαζί ενωμένοι να φωνάξουμε, να αγωνιστούμε για το χωριό μας.

Σήμερα είναι ο μύλος που χάνεται. Αύριο τι; Γκρεμίστηκε πριν χρόνια το παλιό σχολείο. Άδειασε η πλατεία και μαζί της άδειασε και ένα μέρος της ιστορίας μας . Γκρεμίστηκε η παλιά εκκλησία. Δεν πρέπει να αφήσουμε να χαθεί τίποτα άλλο από την ιστορία του τόπου μας, από τις παραδόσεις μας.

Ευτυχώς δεν έχουν χαθεί ακόμα όλα. Η ελπίδα πεθαίνει πάντα τελευταία και την ελπίδα αυτή ήρθε να αναστήσει μια ομάδα συγχωριανών μας, ιδρύοντας σύλλογο με στόχο την αναστήλωση και τη σωτηρία του μύλου. Θα πρέπει να είμαστε κοντά τους, να αγωνιστούμε και να προσπαθήσουμε για αυτό όλοι μαζί. Θα είναι ένας αγώνας όχι μόνο για τη σωτηρία του μύλου αλλά και για τη διατήρηση και τη συνέχεια της ιστορίας μας, των παραδόσεων, των ηθών και εθίμων του χωριού μας, του Μεταγγιτσίου, που τόσο πολύ όλοι αγαπάμε.