Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009

Έκθεση βιβλίου.

Με μεγάλη επιτυχία ολοκληρώθηκε η έκθεση βιβλίου που πραγματοποιήθηκε στα γραφεία του Συλλόγου από την Παρασκευή 11 Δεκεμβρίου μέχρι και την Τετάρτη 16 Δεκεμβρίου 2009.
Είναι η δεύτερη που γίνεται και η φετινή επισκεψιμότητα έδειξε ότι ο κόσμος την έχει αγκαλιάσει και τη στηρίζει.
Τα βιβλία που εκτέθηκαν απευθύνονταν σε όλες τις ηλικίες και κάλυψαν όλα τα ενδιαφέροντα των επισκεπτών. Υπήρχαν βιβλία για τους λιλιπούτειους αναγνώστες μας, για τα παιδιά του δημοτικού, τους έφηβους αλλά και τους ενήλικες. Χριστουγεννιάτικα διηγήματα, επιστημονικά βιβλία, μυθιστορήματα, βιβλία μαγειρικής, ιστορικά αλλά και πολλές άλλες ομάδες βιβλίων περίμεναν τους επισκέπτες στα γραφεία του Συλλόγου που διαμορφώθηκαν και διακοσμήθηκαν για τις ανάγκες της έκθεσης.
Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξαν, ιδιαίτερα οι ενήλικες επισκέπτες, για τα βιβλία της τοπικής ιστορίας. Σε ένα ειδικό χώρο ήταν τα βιβλία των δημιουργών από τη Χαλκιδική και όσων αναφέρονταν στην ιστορία, τα ήθη και τα έθιμα της Χαλκιδικής. Μεγάλο ενδιαφέρον έδειξαν τα παιδιά για τη γωνία της ζωγραφικής που είχαμε ετοιμάσει. Εκεί κάθε μέρα ζωγράφιζαν και με τα έργα τους διακοσμούσαν την έκθεση.


Πολύ σημαντική ήταν φέτος η συνεργασία ταυ Συλλόγου μας με άλλους φορείς του χωριού και πρώτα με το Δημοτικό Σχολείο. Οι μαθητές της Στ τάξης με πολύ μεράκι, σε μια ομαδική εργασία δημιούργησαν τη διπλανή ζωγραφιά την οποία χρησιμοποιήσαμε για να σχεδιάσουμε την αφίσα της έκθεσης Βιβλίου. Ευχαριστούμε πάρα πολύ τα παιδιά αλλά και τους δασκάλους που τα ενθάρρυναν σε αυτή τους την προσπάθεια αλλά και γιατί μας βοήθησαν πολύ στο στήσιμο της έκθεσης


Συνεργαστήκαμε επίσης και με τον Αγροτικό Συνεταιρισμό. Απευθυνθήκαμε στον πρόεδρό του κ. Βλαβή Κων/νο για να πραγματοποιήσουμε μια ομιλία-συζήτηση στα πλαίσια των παράλληλων εκδηλώσεων. Έτσι τα Σάββατο 12 Δεκεμβρίου μέσα στο χώρο της έκθεσης πραγματοποιήθηκε ομιλία από το δρ Ζώη Ζαρταλούδη Εντομολόγο Ινστιτούτου Προστασίας Φυτών Θεσ/νίκης με θέμα: Ολοκληρωμένη διαχείριση εχθρών στην ελιά και στο αμπέλι. Βιολογικά μέσα φυτοπροστασίας. Την εισήγηση παρακολούθησαν με μεγάλη προσοχή και ενδιαφέρον όλοι οι παρευρισκόμενοι.

Την τελευταία μέρα της έκθεσης πραγματοποιήθηκε η εκδήλωση που ήταν αφιερωμένη στα παιδιά. Μια βραδιά γεμάτη παραμύθια. Θα θέλαμε να πούμε ένα μεγάλο ευχαριστώ στις κυρίες που ανταποκρίθηκαν στην πρόσκλησή μας και την Τετάρτη το βράδυ στις 16 Δεκεμβρίου, μικρούς αλλά και μεγάλους, που παρευρεθήκαμε στην εκδήλωση, μας ταξίδεψαν σε κόσμους ονειρικούς και μαγικούς. Ιδιαίτερα οι μικροί ακροατές εντυπωσιάστηκαν και στην κυριολεξία κρέμονταν από τα χείλη των παραμυθούδων.



Θα θέλαμε λοιπόν να ευχαριστήσουμε τις κυρίες:
Τριανταφυλλία Πέτρου,
Σταμάτα Μαυρουδή,
Καραβασίλη Μαρία,
Παπαστόικου Αργυρή,
Κωνσταντινίδη Γεωργία,
Κυπαρισσά Γεωργία και
Μιχαλούδη Σούλα.

Τελειώνοντας θα θέλαμε να ευχαριστήσουμε όλους τους επισκέπτες που στηρίξανε αυτή την προσπάθεια του Συλλόγου ηθικά και υλικά..Με τα έσοδα από τις πωλήσεις, αγοράστηκαν βιβλία τα οποία θα εμπλουτίσουν τη βιβλιοθήκη μας ,που από τη νέα χρονιά θα λειτουργεί ως δανειστική.


Σάββατο 26 Δεκεμβρίου 2009

Η ΣΕΛΙΔΑ ΤΟΥ ΣΥΛΛΟΓΟΥ

Από σήμερα , Κυριακή 27 Δεκεμβρίου 2009, ο Πολιτιστικός Σύλλογος Μεταγγιτσίου Νέα Άσσα,έχει τη δική του σελίδα στο internet

Η σελίδα αυτή δημιουργήθηκε για να προβάλλει τις δραστηριότητες του Συλλόγου, οι οποίες πραγματοποιούνται στα πλαίσια του εορτασμού των θρησκευτικών και εθνικών εορτών αλλά και άλλων κοινωνικών εκδηλώσεων.

Στόχος του Συλλόγου είναι να επικοινωνεί με τα μέλη του και τους φίλους του, ιδιαίτερα όσων βρίσκονται μακριά μας και να τους δώσει έτσι τη δυνατότητα να έχουν άμεση ενημέρωση για όλες τις δραστηριότητές μας και τα νέα του χωριού.

Μέσα από τη σελίδα που δημιουργήσαμε επιθυμούμε όλοι οι φίλοι και τα μέλη του Συλλόγου να εκφράζουν τις απόψεις τους, τα σχόλιά τους, να καταθέτουν προτάσεις και δημιουργικές ιδέες.

Με τη σελίδα θέλουμε να κάνουμε γνωστά τα ήθη και τα έθιμά μας αλλά και να δείξουμε τις δραστηριότητες των κατοίκων, το δημιουργικό παρόν και τις προοπτικές ανάπτυξης του τόπου μας.

Στόχος μας επίσης είναι να προβάλλουμε τις δραστηριότητες των άλλων συλλόγων και φορέων του χωριού μας.

Πιστεύουμε ότι από σήμερα με τη δημιουργία αυτής της σελίδας ανοίγουμε ένα παράθυρο στον κόσμο, για να μπορέσει να δει τις ομορφιές του τόπου μας και να μας γνωρίσει ακόμα καλύτερα.

Το Δ. Σ. του Συλλόγου

Δευτέρα 14 Δεκεμβρίου 2009

Σάββατο 5 Δεκεμβρίου 2009

Στις παραλίες του Μεταγγιτσίου

Ξεκινώντας από την πλατεία του χωριού και παίρνοντας το κεντρικό δρόμο για Άγιο Νικόλαο θα συναντήσουμε μετά από τέσσερα χιλιόμετρα τη θάλασσα του κόλπου του Αγίου Όρους. Οι δυο παραλίες που απλώνονται δεξιά και αριστερά μας στο σταυροδρόμι της παραλίας, αν και βρίσκονται τόσο κοντά στο Μεταγκίτσι εν τούτοις ανήκουν διοικητικά στο Δημοτικό Διαμέρισμα του Αγίου Νικολάου. Αυτό για την ιστορία και μόνο γιατί τα φιλόξενα ακρογιάλια της Σαλονικιούς και του Ελαιώνα δεν κάνουν διακρίσεις και μας προσφέρουν απλόχερα τα δροσερά και καταγάλανα νερά της θάλασσας του Σιγγιτικού.
Την πρώτη διοικητικά παραλία του χωριού θα συναντήσουμε λίγο βορειότερα, ως συνέχεια της παραλίας του Ελαιώνα, η οποία φιλοξενεί στην αγκάλη της την μεγαλύτερη ξενοδοχειακή μονάδα της περιοχής το Hotel ¨Assa Maris¨. Η πλέον φιλόξενη παραλία του κόλπου του Αγίου Όρους διαθέτει ότι κι αν της ζητήσεις.
Επόμενη παραλία ο Κοκαλάς σ' εντυπωσιάζει, ενώ μικρότερα ξεχωριστά ακρογιάλια, σφηνωμένα θαρρείς, ανάμεσα στα απόκρημνα θαλασσοδαρμένα βράχια που κυριαρχούν στο τοπίο, σε προκαλούν με την ξεχωριστή ομορφιά τους, σ' ολόκληρη τη διαδρομή.

Στην Τουρκόβιγλα

Η θέα απ' εδώ είναι μοναδική. Κάτω ακριβώς η θάλασσα, άλλοτε να σκάει αφρίζοντας στις βραχώδεις ακτές κι άλλοτε γαλήνια να κοιμάται. Ο Σιγγιτικός κόλπος σ' όλη του την μεγαλοπρέπεια. Αριστερά η ματιά αγκαλιάζει τα Πυργαδίκια, το ακρωτήρι ¨Αρκούδα¨ και στη συνέχεια την χερσόνησο του Αγίου Όρους με τη γρανιτένια και σχεδόν μόνιμα χιονισμένη κορυφή του Άθωνα να ξεπροβάλει απότομα μέσ' απ' τη θάλασσα. Δεξιά απλώνεται η ακτή Σαλονικιού, ο Όρμος Παναγίας, το ειδυλλιακό νησιώτικο σύμπλεγμα της Βουρβουρούς κι η ορεινή γραμμή της ανατολικής πλευράς της Σιθωνίας που σβήνει απαλά στις ακτές της Συκιάς.
Απ' εδώ πάνω ελέγχει κανείς την κίνηση των πλοίων σ' όλο τον κόλπο γι' αυτό και στα χρόνια της Τουρκοκρατίας (και ίσως και πιο παλιά στα χρόνια της πειρατείας τον 14ο αιώνα) η τοποθεσία προφανώς θα χρησίμευε σαν παρατηρητήριο όπως υπονοεί και το τοπωνύμιό της (Τουρκόβιγλα).
Το εξωκλήσι της Μεταμόρφωσης του Χριστού, που θα συναντήσουμε εδώ, θεμελιώθηκε μόλις το 1973, αν και ο εντοιχισμένος μαρμάρινος σταυρός στην πρόσοψη με ημερομηνία 1909 μας ξεγελά. Ο κτητορικός αυτός σταυρός ανήκει στην πραγματικότητα σ' ένα παλιό κι ετοιμόρροπο σχολείο του χωριού, τα οικοδομικά υλικά του οποίου χρησιμοποιήθηκαν από τους κατοίκους στο κτίσιμο του ναού.
Το ονειρεμένο αυτό μπαλκόνι του Συγγιτικού κόλπου βρίσκεται τέσσερα περίπου χιλιόμετρα ανατολικά του χωριού και θα φθάσουμε κοντά του ακολουθώντας τον χωματόδρομο που ξεκινά πριν από το ξωκλησι της Οσίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου και περνά ανάμεσα από τους ελαιώνες και τους αμπελώνες της περιοχής.

Αγία Κυριακή - Διονυσιάτικο μετόχι - Φράγμα Χαβρία

Μια καταπληκτική και αξέχαστη διαδρομή που προτείνουμε είναι στον ποταμό Χαβρία, έξω από το Μεταγγίτσι. Αφετηρία μας το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής και τέρμα το μικρό φράγμα του Χαβρία στη θέση ¨Δέση¨. Η απόσταση είναι περίπου δυόμισι χιλιόμετρα και μπορεί κάποιος να την περπατήσει σε είκοσι πέντε λεπτά καθώς είναι βατή και εύκολη. Η διαδρομή αυτή είναι χωρίς ανηφοριές, ομαλή, παραποτάμια σε χαραγμένο αγροτικό δρόμο, εκτός από μια μικρή παράκαμψη, όταν χρειάζεται να περάσουμε στην άλλη όχθη του ποταμού, πάνω από μια σιδερένια γέφυρα από την οποία περνάει ο αγωγός ύδρευσης που μεταφέρει νερό στο Μεταγγίτσι από την πηγή ¨Πραβίτα¨.
Η πρόσβαση στην Αγία Κυριακή γίνεται με αυτοκίνητο σε υπάρχοντα αγροτικό δρόμο, όχι καλής βατότητας, τρεισήμισι περίπου χιλιόμετρα βορειοδυτικά του Μεταγγιτσίου.
Το ξωκλήσι της Αγίας Κυριακής, κτισμένο το 1868, κοντά στην τοποθεσία ¨Μύλος¨ είναι η αφετηρία για μια διαδρομή στην οποία ο επισκέπτης θα γνωρίσει το μεγαλύτερο ποτάμι της Χαλκιδικής, το Χαβρία, που πηγάζει ψηλά από το Νεοχώρι, τη Μ. Παναγία και το Γομάτι για να καταλήξει φιδοσέρνοντας στην παραλία της Ορμύλιας. Όποια εποχή κι αν επισκεφτεί κανείς την περιοχή θα του αφήσει αξέχαστες εντυπώσεις.
Η πρώτη στάση, σχεδόν υποχρεωτική, στα πρώτα μέτρα της διαδρομής γίνεται στο Διονυσιάτικο μετόχι. Το κτίσμα με το νερόμυλο προσελκύει από μόνο του τον επισκέπτη καθώς δεσπόζει σ' όλη την περιοχή προσφέροντας του αξέχαστες συγκινήσεις αλλά και απορίες γιατί μέχρι τώρα αφέθηκε να ερημώνει με το πέρασμα του χρόνου. Το μετόχι είναι πολύ παλιό, αφού ο μύλος του αναφέρεται σε αυτοκρατορικό έγγραφο (βακουφναμέ) που σώζεται στην Ιερά Μονή Διονυσίου από το 1569, ενώ εξυπηρετούσε όλα τα γύρω χωριά και το Μεταγγίτσι ως το 1948. Το μοναστηριακό συγκρότημα περιλαμβάνει ένα διώροφο κτίριο μέσα στο οποίο συναντάμε το προσκυνηματικό εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη Προδρόμου αλλά και τα κελιά των μοναχών που το υπηρετούσαν, τα περισσότερα με τζάκι, καθώς και το νερόμυλο με τις δυο μυλόπετρες. Στον ίδιο χώρο ο φούρνος που εξυπηρετούσε με ψωμί όχι μοναχά τους μοναχούς αλλά και κατοίκους της ευρύτερης περιοχής. Οι αγιορείτες μοναχοί έμεναν εδώ μέχρι το 1947 οπότε και εγκατέλειψαν οριστικά την περιοχή. Σήμερα το κτίριο δε βρίσκεται σε καλή κατάσταση, ενώ μέχρι το 1998 γινόταν λειτουργία στο εκκλησάκι που είναι αφιερωμένο στο Γενέσιο του Αγ. Ιωάννη του Προδρόμου. Από έλλειψη συντήρησης το εσωτερικό του μετοχιού υπέστη σοβαρές βλάβες και είναι δύσκολη η επίσκεψή του. Γίνεται πάντως προσπάθεια από το Δήμο Σιθωνίας, σε συνεργασία με την αγιορείτικη μονή, να αναδειχθείς αυτή η πανέμορφή μα και συνάμα ιστορική περιοχή του τόπου του σε πολιτισμικό πάρκο που θα αποτελεί πόλο έλξης ντόπιων αλλά και επισκεπτών με μοναδικό στόχο την πολιτιστική και πολιτισμική ανάπτυξη της περιοχής.
Αξίζει πάντως να φτάσει κάποιος ως το τέλος της διαδρομής στο μικρό φράγμα στη θέση ¨Δέση¨. Ονειρεμένο τοπίο με τα νερά του ποταμού να ξεχειλίζουν από το φράγμα που σχηματίζει μια υπέροχη μικρή λίμνη. Από εδώ ξεκινούσε και το αυλάκι που έφερνε το νερό στο Διονυσιακό μετόχι για να λειτουργούν οι δύο μύλοι.

Στην κορφή του Προφήτη Ηλία

Ξεκινώντας από την κεντρική πλατεία, αφήνουμε πίσω μας το Δημοτικό σχολείο στο τέλος του χωριού και παίρνουμε την ανηφόρα που ανοίγεται μπροστά μας στο νέο δρόμο Μεταγκιτσίου Μεταμόρφωσης. Στο τέλος της ανηφόρας η κορυφή. Κι οικοδεσπότης της κορφής το εξωκλήσι του προφήτη Ηλία κτισμένο το 1903. Το σύμπλεγμα των νησιών της Βουρβουρούς, παράλληλα με την ανατολική πλευρά της Σιθωνίας στα δεξιά μας και την χερσόνησο του Αγίου Όρους με την κορφή του Άθωνα στο τέλος του ομώνυμου κόλπου στα αριστερά μας, σε συνδυασμό με το κάμπο της νότιας Χαλκιδικής αλλά και τον ορεινό όγκο του Χολομώντα της Βόρειας που απλώνεται πίσω μας, συνθέτουν ένα τοπίο μοναδικό.
Κάθε χρόνο στις 20 Ιουλίου ο πολιτιστικός σύλλογος «Νέα Άσσα» σε συνεργασία με το Δήμο Σιθωνίας και σε αρμονική συνύπαρξη με τους ‘κονομάδες' του ναού που ορίζονται ανήμερα της εορτής από τον εφημέριο να υπηρετούν τη μνήμη του για ένα χρόνο, διοργανώνουν τριήμερες πλέον εκδηλώσεις στη μνήμη του μιας και το πανηγύρι του Προφήτη Ηλία συνεχίζει ακόμα και στις μέρες μας να παραμένει το πλέον αγαπημένο των κατοίκων.
Το 1973 η πανήγυρη έπεσε ημέρα Παρασκευή. Οι 'κονομάδες θεώρησαν καλό μαζί με τα φασόλια να βάλουν και κρέας. Στην πανήγυρη ήταν παρών και κάποιος ιερομόναχος που στο λόγο του προέτρεψε τους παρευρισκομένους να μην φάνε λέγοντας: ¨όποιος είναι Χριστιανός να μην φάει κρέας κι αν μπορείτε τα καζάνια γυρίστε τα ανάποδα γιατί του χρόνου θα τα γυρίσετε υποχρεωτικά...¨ Τα λόγια του επαληθεύτηκαν. Την επόμενη χρονιά, στις 20 Ιουλίου του 1974, οι Τούρκοι μπήκαν στην Κύπρο. Στην Ελλάδα κηρύχτηκε επιστράτευση. Το νέο το έμαθαν στον προφήτη Ηλία προς το τέλος της Θείας Λειτουργίας. Οι 'κονομάδες συντόμεψαν το μαγείρεμα, να γίνει τράπεζα, να φύγει ο κόσμος. Ο παπάς έβαλε ΄΄ευλογητός΄΄ για να ευλογήσει τα 8 καζάνια, να φάει ο κόσμος. Τα φαγητά όμως έμειναν απείραχτα. Κανείς δεν είχε όρεξη στο άκουσμα του επικείμενου πολέμου. Το φαγητό το πέταξαν στα χωράφια και επι οκτώ ημέρες -λένε- έμεινε άθικτο. Ούτε καν τ' αγρίμια το πείραξαν...
Ένα περίπου χιλιόμετρο νότια απ' το ξωκλήσι υπάρχει μια πηγή με κρυστάλλινο νερό, ανάμεσα σε λεύκες και πλατάνια που περιμένει να σας δροσίσει.

Μεταγγίτσι

Στα βόρεια όρια του Δήμου Σιθωνίας και σε υψόμετρο 150 μέτρα από την θάλασσα, είναι κτισμένο το Μεταγκίτσι, ένα από τα νεότερα Δημοτικά Διαμερίσματα αφού αναγνωρίσθηκε ως αυτόνομη κοινότητα, από το Ελληνικό κράτος, μόλις το 1920.
Αν και μικρή η πορεία του νεότερου οικισμού, η ιστορία της περιοχής φαίνεται να ξεκινά από τον 8ο αιώνα π.Χ. Εκείνη την εποχή οι ανεπτυγμένες πόλεις της Εύβοιας, Χαλκίδα και Ερέτρια, εγκαθιστούν στην Χαλκιδική τις πρώτες αποικίες τους. Ανάμεσα τους και η πόλη «Άσσα», που η αρχαιολογική έρευνα την τοποθετεί στους λόφους «Μαρμαράδες» πάνω από το σημερινό Μεταγκίτσι. Μια πόλη που σύμφωνα με τους θρύλους απλώνονταν μέχρι την παραλία όπου υπήρχε μεγάλο εμπορικό λιμάνι και ήταν μαζί με την Όλυνθο, την Τορώνη και την Ποτίδαια μια από τις μεγαλύτερες και σπουδαιότερες της Χαλκιδικής.
Για την σημερινή ονομασία του χωριού υπάρχουν δυο εικασίες. Η μια πως είναι γλωσσική εξέλιξη της λέξης «Μέλαινα γη», από τα κοκκινοχώματα της περιοχής, «Μέλαν γης» - «Μεταγκίτσι». Η δεύτερη εκδοχή μας γυρίζει πίσω στο θρύλο που θέλει την πόλη «Άσσα» να καταστρέφεται ολοσχερώς από τους Ρωμαίους και τους ελάχιστους κατοίκους της που σώθηκαν να δημιουργούν μικρούς οικισμούς στη γύρω περιοχή. Από την μετάγγιση λοιπόν των πληθυσμών των παραπάνω οικισμών, μετά από αρκετά χρόνια, στη σημερινή θέση, να προήλθε και η ονομασία «Μεταγκίτσι».
Όποια εκδοχή και να πάρουμε το σημερινό Μεταγκίτσι αποτελεί συγκοινωνιακό κόμβο βορά και νότου της Χαλκιδικής και ταυτόχρονα πόλος έλξης για πολλούς επισκέπτες του Δήμου Σιθωνίας.
Ο νέος δρόμος Μεταμόρφωσης Μεταγκιτσίου Πλανών συνδέει πλέον εύκολα και γρήγορα ολόκληρη τη νότια Χαλκιδική αλλά και τη Θεσσαλονίκη με όλο το βορειοανατολικό τμήμα του νομού. Ο δρόμος για όσους έρχονται από Θεσσαλονίκη ξεκινά από την κεντρική διασταύρωση του Δημοτικού Διαμερίσματος της Ορμύλιας, Μεταμόρφωση, στα όρια του Δήμου Σιθωνίας, επτά χιλιόμετρα πριν τη Νικήτη. Ένας άλλος δρόμος που οδηγεί στο Μεταγκίτσι είναι εκείνος της Νικήτης Αγίου Νικολάου. Πευκόφυτη η πρώτη διαδρομή μας προσφέρει προς το τέλος της μια μοναδική πανοραμική άποψη του χωριού. Μια συνεχή εναλλαγή βουνού και θάλασσας η δεύτερη προσφέρει δικές της συγκινήσεις.
Όποιον δρόμο κι αν διαλέξουμε, οι 800 περίπου μόνιμοι κάτοικοί του μόνου ημιορεινού χωριού του Δήμου Σιθωνίας, αφού απέχει μόλις 4 χιλιόμετρα από τις παραλίες του στο κόλπο του Αγίου Όρους, είναι έτοιμοι να μας προσφέρουν την μοναδική πατροπαράδοτη Χαλκιδικιώτικη φιλοξενία. Στο Μεταγκίτσι, τις ξεχωριστές ντόπιες παραδοσιακές συνταγές των κατοίκων θα συναντήσουμε, το ίδιο καλομαγειρεμένες και στα οικογενειακά γραφικά ταβερνάκια του. Συντροφιά με ντόπιο τσίπουρο και κρασί, από αμπελώνες της περιοχής, έχει γίνει στέκι των καλοφαγάδων του νομού και όχι μόνο.
Μια βόλτα στους δρόμους του χωριού μας οδηγούν στα σκαλοπάτια του ναού της πολιούχου Αγίας Παρασκευής. Πολιούχο που καθιέρωσαν κάτοικοι από τον οικισμό της «Πραβίτας», το 19.., που μετοίκησαν εδώ φέρνοντας μαζί τους και την θαυματουργή εικόνα της Αγίας που η μνήμη της τιμάτε κάθε 26 Ιουλίου ενώ κάθε 2 Μαΐου γιορτάζεται ακόμα και σήμερα ο πολιούχος προστάτης, Άγιος Αθανάσιος, των πρώτων Χριστιανών κατοίκων του Μεταγκιτσίου. Συνεχίζοντας τη βόλτα μας στα φιλόξενα σοκάκια του οικισμού, θαυμάζουμε τις όμορφες αυλές των πετρόκτιστων, κατά πλειοψηφία, σπιτιών του. Το εξωκλήσι του Αγίου Χριστόφορου, λίγο έξω από το χωριό, δίπλα στον κεντρικό δρόμο που σήμερα οδηγεί στη βόρειο Χαλκιδική λίγο πιο πέρα από το άλλο εξωκλήσι της «Όσιας Ειρήνης της Χρυσοβαλάντου», που θα συναντήσετε δεξιά στο δρόμο σας, έχει πολλά να σας διηγηθεί κι αξίζει το κόπο να το επισκεφθείτε. Νεότατο κτίσμα, στη θέση της παλιότερης εκκλησίας της περιοχής, έχει συνδεθεί με την ιστορία, τους θρύλους αλλά και τις παραδόσεις του τόπου.
Εδώ, σύμφωνα με το θρύλο, ενταφιάστηκε ένστολος, αξιωματικός του Μέγα Αλέξανδρου, κοντά σε τρία μεγάλα δέντρα (καραγάτσια). Εδώ το 1943-1944 σώθηκαν, σαν από θαύμα, δεκαέξι παλικάρια της αντίστασης κατά των Γερμανών. Στο ίδιο μέρος ακόμα θα συναντήσετε και τμήμα από τον κορμό τεράστιου δέντρου (καραγάτσι) που από μια φυσική κοιλότητά του (διακρίνεται ακόμα και σήμερα) έβγαινε το «αγίασμα» με το οποίο σταύρωναν όποιον αρρώσταινε αφήνοντας πάνω στο δέντρο και μια κλωστή από το ρούχο του. Είναι τέτοια η ευλάβεια που έχουν οι κάτοικοι για τον Άγιο Χριστόφορο που ακόμα και σήμερα, κάθε που επισκέπτονται το εξωκλήσι του, το έχουν για καλό να κάνουν τρεις φορές το κύκλο του ενώ, με άδεια του ιερέα, φέρνουν στο σπίτι τους και την εικόνα του Αγίου κάθε φορά που κάποιος του σπιτιού θα αρρωστήσει.

Έναρξη λειτουργίας ιστολογίου.

Το ιστολόγιο του Πολιτιστικού Συλλόγου Μεταγκιτσίου προγραμματίζει την έναρξη λειτουργίας του για τις 27-12-2009